تفریح است معلم ها بر روی مبل های اداری و چرمی دفتر معلم ها ارام گرفته اند و صدای معانقه ی قاشق و استکان ها بگوش می ر سد . حرف حاجی بابایی میشود وارزیابی وزارت کو تاهش ، فرصت طلبی کرده و با خنده می گویم شمارا به خدا حال که بحث این بنده ی خدا شد ، همه نظر خود را بدون سانسور بگویید من به شدت بی سوژه شده ام ، قول میدهم ان را بصورت یک پست در تارنمایم بگذارم . دبیر حرفه ی ما که همه او را سید خطاب می کنند با 19 سال سابقه اولین نفراست که با خنده وشوق در حالی که استکان چایی را جابجا می کند می گوید : فکر کنم می خواهد کار هایی بکند ، اما ایمان دارم نمی تواند . خودش هم بدون درنگ دلیل این ایمان محکمش را می گوید که : اموزش وپرورش با این همه پرسنل و این کسری همیشگی بودجه ، درست بشو نیست . تازه هرکس هم که امده وعده داده نتوانسته و ذلیل رفته است . تاسید لبی با استکانش می زند ،معلم زبان ما که 18سال سابقه ی ایستادن پای تخته سیاه را دارد با لهجه شیرین شمالی اش می گوید : من خوش ندارم وزیرم یک معلم باشد . حاجی بابایی یک معلم بوده است. معلم وزیر (کسر م ) یا وزیر معلم (کسر ر) چاره ساز نیست . حرف هایش کمی عجیب به نظر می رسد . همه باد دقت بیشتر و لبخند برلب گوش می دهیم که : وزیر ما باید از وزرات نفت بیاید ، عادت داشته باشد اقتصاد و رفاه پرسنل دغدغه اش باشد به ارامش روانی مجموعه اش بها بدهد و این را یقین داشته باشد حقوق 500000تومان یعنی هیچ . کسی که معلم بوده است و حالا وزیر شده پرداخت حقوق 500000تومانی برایش بزرگ است و ان را حقوق بالا می داند . برای همین است که می گویم وزیر ما باید از وزرات نفت بیاید . دبیرعلوم ما ارام و مصداق کم گویی و گزیده چون در است . او که به اندازه یک جوان بیست ساله در اموزش وپرورش پیر شده است . عینکش را جابجا می کند و از زمان کوتاه تفریح استفاده کرده و می گوید : حاجی بابایی ادم خوبی است ، ارمانگرا است .اما ارمانگرایی بی یال و کوپال . او شناخت عمیق از اموزش وپرورش ندارد . طرح هایی که این روز ها ارئه می دهد این را می گوید ، اخر کسی که باز نشسته هارا دوباره به کلاس درس برگرداند اموزش وپرورش و دشواری کلاس رفتن را می شناسد . ؟؟اوهم مثل علی احمدی فی البداهه ایده پردازی می کند و بدون توجه به مقتضیات، درباره ی اموزش وپرورش سخن می گوید : مثلا در حالیکه می داند 20000معلم شرکتی وارد آموزش وپرورش شده است بی توجه به اسیب دیدن دانش اموزان از بی توجهی و بی انگیزه شدن انان می گوید : معلم شرکتی جایگاهی در اموزش وپرورش ندارد . جای این سخن سه ماه دیگر است نه الان .!! دیگر هم رشته ای او که سابقه 20 سال ایستادن پای تخته سیاه را در کارنامه اش ثبت کرده است سخنش را ادامه می دهد و ارزیابیش از وزیر جدید، که کم کم دارد کهنه می شود را چنین بیا ن می کند :وزیر آموزش و پرورش هر کس باشد نیازمند یک عزم ملی است که او را یاری دهد .حاجی بابایی هم به تنهایی و بدون توجه ویژه دولت ومجلس راه به جایی نخواهد برد و این بیمار را شفا نخواهد داد .او می گوید اموزش و پرورش را باید جذاب کرد تا کسی نخواهد باز نشسته شود . اینکه با یک روزنه همه می خواهند بروند یعنی اموزش و پرورش ازار دهنده است و..عقربه ها ی ساعت به تندی عبور دقایق استراحت را نشان می دهد در این میان ،معلم ادبیات دیگری بی انکه شعر وشور وغزلی را نثار جمع کند می گوید :بودن اقای حاجی بابایی در مجلس به حال آموزش وپرورش مفید تر بود .ورود او به وزرا ت آموزش و پرورش بی مایه فطیر است . اگر اموزش وپرورش جذاب باشد و از جهت اقتصادی تامین کننده حداقل های یک زندگی باشد مو جب علاقه نخبه ها به حضور در اموزش وپرورش میشود . او می گوید : اقای وزیر معاونت اقتصادی برای اموزش وپرورش یک ضرورت است . 30سال سابقه ، مدیریت در بعد از ظهر و تدریس در صبح نشانی از غم اب ونان معلمی است، دبیر عربی را می گویم که خواندن روزنامه بخشی از صبحانه هر روز اوست، می گوید : حاجی بابایی در مقایسه با دیگرانی که امدند خیلی خوب است اما نیازمند فرصت است . او بی انکه بداند میانگین عمر وزیر ما بودن، فقط سه سال است می گوید : فعلن کمتر شعار می دهد . در حال تعریف مکانیسم استخدام است .اما نمی دانم چرا باور ندارد که باز نشسته ها بعنوان خردمند مدرسه و حضورشان در کنار کادر اجرایی مفیدتر هستنند ،تا حضور دوباره در کلاس درس . من فکر میکنم حضور بازنشسته ها بخصوص خانم ها و به ویژه در ابتدایی محکوم به شکست است . در هر حال باید به او زمان داد و منتظر ماند . ازکوه و سنگ وصخره صدابرمی خیزد اما از او هر گز، ساکت ترین معلم ریاضی تاریخ تدریس من، بی شک اوست با 18 سال سابقه ای که او را خیلی پیرتر نشان می دهد . ظاهرا این پانزده دقیقه ی با حاجی بابایی انقدر برایش جالب شده که حیفش می اید خموش بماند و با وزیرش سخنی نگوید : من حتی یک بار سخنان حاجی بابایی را گوش نکرده ام .یعنی انقدردرگیر گرفتار یها و و دشواری های اقتصاد و زندگی هستم که نمیخواهم بدانم وزیر چه می گوید، وقتی دغدغه های من برای او اهمییت ندارد سخنان او هم برای من جاذبه ای ندارند و گره ای از کلاف زندگی من باز نمی کند . فقط یک بار اتفاقی عکسش را دیده ام . به غم و اندوه و بغضی که در حرفهایش هست فکر می کنم که مدیرمان که دیر به جمع ما امده است می گوید :حاجی بابایی مدیری تحول گراست . متفاوت به نظر می رسد ایده هایی جدید دارد . البته راهی هم جز این ندارد زیرا او منتقد مدیران قبلی بوده است . حاجی بابایی معلم متری نمی خواهد . به اینجا که می رسد خنده ام می گیرد خودم را در ایینه تمام قد نگاه می کنم در توضیح معلم متری می گوید : او به معلم حق التدریسی و شر کتی و غیر حرفه ای اعتقاد ندارد . در اندیشه بیمه فول برای معلمان است . معلم محور است و حر فهایش در دفاع از معلمان در مجلس ، فعلا معلم ها را به اوخوش بین کرده است . اما قضاوت در باره او زود است . مدیرجان ماکه قصد کوتاه امدن ندارد ادامه می دهد : حاجی بابایی منظوم فکر می کند ، نگاه مصرفی به آموزش و پرورش ندارد . او هر گز نمی گوید ، اموزش و پرورش 60/.بودجه کشور را می بلعد . خلاصه اینکه : وزیر ما سرباز رئیس جمهور نیست ، وزیراوست .به حر فهای معلم ها فکر می کنم و بیم وامیدشان به حاجی بابایی به معلم ادبیات و تاکسی اش و و تجربه تلخ امدن ورفتن هایی که دیده و لبخندی از باغشان نچیده ، به معلم زبانی که هنوز خودرا با کارگران نفتی مقایسه می کند، به معلم علوم که عزم ملی را برای کمک به حاجی بابایی می خواهد .به ان همکاری که وزیر شدن او و حجم مشکلات اموزش و پرورش را سوختن مهره ای ارزشمند برای معلم ها می داند . به ساکت ترین معلم تاریخ حیات من که به فریاد می اید و می گوید ، نه من برای او اهمیت دارم و نه حرفهای او برای من ، به مدیرم که او را نه سرباز که وزیری قوی می داند ،و به خوشبینی که معلمها به او دارند و به حاجی بابایی که با تمام آبرویش به اموزش و پرورش امده است ، که ایا این حرفها را می خواند یا نه؟؟ و اگر می خواند خنده اش می گیرد یا بغضی در گلویش می نشیند یا قلم بر می دارد و به معلمانش بصورت نمادین هم که شده پاسخی می دهد ؟؟؟؟ عجب زنگ تفریح جدی شد این پانزده دقیقه ی امروز .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر