۱۳۸۸/۱۰/۰۴

آموزش و پرورش جراح می خواهد !





این یادداشت در روز نامه اعتماد 17/8/88 منتشر شده است

طی سالهای گذشته از انقلاب 10 وزیر و چندین سرپرست
سکان هدایت اموزش و پرورش را به عهده گرفته اند . رفت وامدهای این ده وزیر و چند سر پرست نشان می دهد میانگین عمر وزیر معلم ها بودن ، تنها سه سال است و بعد ازان تیغ استیضاح یا جبر به استعفا وزرات در اموزش و پرورش را به کام وزیر تلخ کرده است . و شاید حال وروز، وزیر بودن در اموزش و پرورش را اخرین وزیر ان علی احمدی که کسری بودجه اورا ذلیل کرده بود بهتر گفته باشد که : اموزش و پرورش میران خود را در مشکلاتش غرق می کند

اکنون بعد از اغاز مهردیگر ی بدون وزیر و چند ماه از اغازبکار دولت ودر میان بی تفاوتی سوال برانگیر معلمان ،اموزش و پرورش در استانه شناختن یازدهمین وزیر خود قرار گرفته است . یازدهمین وزیری که به احتمال خیلی زیاد نامش حمید رضا حاجی بابایی خواهد بود . گزینه ای متفاوت با نامهایی چون سوسن کشاورز و فاطمه الیا که معلم دینی و قران بودنش ،ازگچ به دست بودن او حکایت دارد و مدیر کلی اموزش و پرورش و چهار دوره نمایندگی مردم و حضور او در هئیت رئیسه مجلس و ریاست فراکسیون فرهنگیان او را از جهت توان مدیریتی در موقعیتی مناسب قرار داده است تا بتواند ردای وزرات را برتن کند . علاوه بر این گچ به دست بودن و سابقه حضور در مجلس کثرت سخنان و فراوانی موضع گیری های این نام در خصوص اموزش و پرورش و معلم و معلمی به خوبی تفاوت او را با گزینه های مطرح شده قبلی نشان می دهد تا جایی که علی کریمی فیروز جایی نماینده مجلس از انتخاب او به عنوان رسیدن حق به حقدار یاد می کند و می گوید : عاقبت بعد از سالها حق به حق دار رسید تا کسی از بدنه آموزش و پرورش بر مسند این وزارتخانه قرار گیرد و تاکید می کند که : او بهترین گزینه برای احراز این پست است و قطعا تجربیات وی موجب تحولات قابل تو جهی در اموزش و پرورش می شود .این نماینده مجلس در حالی با اطمینان از ایجاد تحول در اموزش و پرورش با امدن حاجی بابایی سحن می گوید که گزینه مطرح شده برای وزرات تا کنون از برنامه ها و خواب هایی که برای اموزش و پرورش دیده سخن نگفته و از راهکار ها و نسخه ای که برای در مان درد های این وزارتخانه ی بیمار پیچیده حرفی به میان نیاورده است . نکته ای که اسدالله عباسی عضو کمیسیون اموزش وتحقیقات مجلس هم به ان اشاره کرده و می گوید :

(اول باید حاجی بابایی برنامه هایش را اعلام کند واز انها دفاع کند باید برنامه ها وزیر پیشنهادی را با توجه به چالش های پیش روی این وزارتخانه و اسیب شناسی موجود بررسی کنیم و دید که ایا برنامه ها ی اعلام شده برای رفع مشکلات و معظلات اموزش و پرورش و برون رفت از این چالش ها مثمر ثمر است یا نه .)

هر چند حاجی بابایی با روی کار امدن دولت هشتم از انتقادات خود از وزیران کاست و مشی اصول گرایانه یخود را به محافظه کاری هم اراست و حتی استراتژی دوری از تشکل های معلمی را در دستور کار خود قرار داد و در سال 85 بر خلاف نمایندگانی چون کوهکن و عباسپور از حضور در جمع معلمان معترض در برابر خانه ملت خود داری کرد . اما او مانند بسیاری از نمایندگانی که با بالا امدن از نردبان معلمی به جایگاه وکیلی مردم رسیده اند سابقه معلمی و دبیری دینی وقرانش را فراموش نکرده و همیشه مخاطب بسیاری از مکاتبات و درد نامه های فرهنگیان و تشکل های معلمی بوده است ، و نقش پر رنگ او در به چالش کشیدن و نقد مدیریتها در اموزش و پرورش وحضور در چند جلسه کانون صنفی و استماع سخنان معلمان و همراهی وتایید مطالبات معلمان در خصوص تبیعض در نظام پرداختها و تلاش در خصوص اجرایی شدن لایحه خدمات کشوری و دردسترس بودن او برای جامعه معلمی و کوشش و تاثیر او در تصویب لوایح دولت برای حل کسری بودجه اموزش و پرورش انقدر پر رنگ هست که اقبال جامعه معلمی را به حضورش در اموزش و پرورش را به همراه داشته باشد . امری که حیاتی عضو کمیسون اموزش و پرورش هم به ان اشاره کرده و می گوید : حاجی بابایی در چهار دوره حضور خود در مجلس رابطه خود را با اموزش و پرورش قطع نکرد و از نزدیک به مسایل برگترین وزارت خانه اشراف دارد .
اما حاجی بابایی با تجربه چهار دوره نمایندگی مجلس خوب می داند که تمامی وزرا اموزش و پرورش به جز شهید رجایی طعم استیضاح را چشیده اند و نیک می داند که هر یک از مشکلات و چالش های مو جود در اموزش و پرورش به تنهایی قادر است تا ارامش وزرات هر وزیری را در این اقیانوس پر تلاطم کرده و موجبات پیاده شدن از اتوبوس دولت را فراهم سازد . از طرفی کوتاه بودن عمر وزرات و نیاز به یک دوره 10 تا دوازده ساله برای به ثمر نشستن طرح ها و برنامه های مدیران از معظلات وزیری در اموزش و پرورش به شماره امده و همیشه این عامل علاوه بر ناتوان بودن وزرا مو جب گردیده که مشکلات و چالش های این وزارت خانه ی گسترده ، در همه دوره ها و همه دولتها نه تنها هیچگاه حل و ریشه کن نشده که در هر دوره معضلات ومشکلاتی جدیدی هم به انها اضافه گردد و معا دله ی چند مجهولی نابسامانی در این وزارت هیچ وقت با امدن ورفتن وزرا مختلف حل نگردد و ما در اموزش و پرورش با انباشت مشکلات مواج شویم . انجا که اصغر یوسف نزاد نماینده مجلس هم بر ان صحه گذاشته و می گوید : مشکلات اموزش و پرورش مرور میشود اما حل نشده باقی میماند و به زمان دیگری مو کول میشود . او دردوران نمایندگیش همواره با گزینه هایی که با برنامه های مانند برنامه ریزی در شان فرهنگیان ، ایجاد همگرایی در بدنه اموزش و پرورش ، تکریم شخصیت معلمان و فرهنگیان ، ارتقا منزلت اجتماعی و معیشت فرهنگیان ، در تلاش برای کسب رای اعتماد بوده اند مخالف بوده واین گونه برنامه ها را بدون ارائه چگونگی رسیدن به انها کلی گویی و فاقد ضمانت اجرایی و ارزشیابی می دانست . حاجی بابایی بار ها و بار ها در سالهای گذشته به عنوانی منتقدی مقتدر به معضلات وچالش ها در اموزش و پرورش پرداخته و انها را رصد کرده و در مقام استیضاح یا سوال یا نقد به کرات انها رامرور کرده وحلاجی نموده است . او از نابسامانی و بیمار بودن ساختاراموزش و پرورش ،مدیریت نامطلوب منابع انسانی ، ریخت و پاش ها و ضعف مدیریت مالی ، بی توجهی به نقش معلم در تصمیم سازی و اثر گذاری و نقش افرینی ، فربگی و بزرگ شدن اموزش و پرورش و تبدیل شدنش به بنگاه کاریابی و حل مشکل بیکاری در کشور ، ضرورت امر تحول بنیادین ، سیاست زدگی ، بی ثباتی مدیریتی ، بلاتکلیفی وسریال شدن داستان حق التدریس ها ، استخدام های غیر ضروری وغیر قانونی ، حاکم شدن رخوت وروزمرگی بر مدارس و معلمی ، مبهم بودن کارکرد و در خدمت معلم نبودن صندوق ذخیره فرهنگیان، خدشه دارشدن منزلت اجتماعی معلمان ، رفاه معلمان ومعلمان به شغل دوم وسوم و بر کمرنگ شدن منزلت معلمی ، تحمیل خواسته های عجیب و غریب رای اموزش وپرورش ، فراوانی معلمان مازاد و مامور و معذور و مجبور در این نهاد ، کسری بودجه، فشار بر تشکل های صنفی معلمی ،طرح ها وایده های خلق الساعه ، سپردن وظایف و نقش های معلمی و اموزش و پرورش به ارگان ها و نهاد های دیگر، تبعضییات درون سازمانی و... بار ها سخن گفته است متفاوت بودن وزیری او با دیگران شاید در این باشد که معلمان و فرهنگیان تکرار مکررات و کلی گویی را در حوزه های فوق از او نپذیرفته و فرصت طلایی وزرات را با توجه به پتانسیل معلم بودن و سابقه ی قانونگذاری برای او ، بهانه ای نه برای ترمیم این ساختار، که فرصتی برای جراحی این بیمار می دانند ، جراحی و عملی که لاجرم با درد همراه است و چه بسا با مقاومت هایی از طرف نزدیکان این بیمار هم همراه باشد .



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر